Hoe zouden wij omgaan met vreemdelingen in onze poorten?

Foto: Lucas Mulder

Column Burgemeester Segers: Verhuizen (2): In mijn vorige bijdrage schreef ik over onze verhuizing. Tussenstand: nu nog 28 dozen uitpakken, maar daarover wil ik het niet hebben.

64 jaar geleden kwamen 23 Molukse gezinnen – voor hen, maar ook voor de overheid en samenleving onverwachts – naar Rouveen. Oud KNIL militairen uit het verre Ambon kwamen naar een heel ander en voor hen vreemd boerenland.

Hun geschiedenis is te lezen in het pas verschenen boek: ‘Kinderen van kamp Conrad’. Dat boek is onlangs gepresenteerd in het bijzijn van de (klein) kinderen van de nieuwkomers en de allochtone Rouveense buren.

De koffers bleven ingepakt, de dozen bleven dicht, want de Molukse gasten waren er vast van overtuigd dat ze terug gingen naar Ambon. Het verblijf hier was tijdelijk. Echter, 12 jaar hebben ze in het kamp gewoond.

Indrukwekkend waren de bijdragen van de mensen die er over vertelden. Twee werelden die als donkere schepen in de nacht elkaar passeerden. Integratie? Onderling contact? Spaarzaam. Op school en in het voetbalteam, maar men bleef langs elkaar leven.

Omdat het zo mooi was, afgelopen zaterdag tijdens 't tuinconcert 'Onder de Boompies'! De kleine Silke -vierde generatie Molukse Nederlander- zingt in klederdracht of de Rouveners niet willen vergeten dat er ooit Molukkers in het dorp woonden (Kamp Conrad). foto: Yorben De Lange

Posted by Geertjan Lassche on Monday, September 10, 2018


Prachtig was het lied ‘Vergeet me niet’, gezongen door kleindochter Silke van Mathijs Souhoka tijdens de presentatie en een week later bij het concert ‘Onder de boompjes’ (zie bovenstaande video, geluid aanzetten na start afspelen rechtsonder in beeld).

Hoe zouden we dat nu doen? Is er iets veranderd? Hoe zouden wij omgaan met vluchtelingen en vreemdelingen in onze poorten?’ Stel jezelf eens de vraag: ‘Hoe zou ik dat doen?’

Lees ook:

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen