Staphorster Evert Bloemert (41) liep vorig jaar een dwarslaesie op na een bedrijfsongeval. Vrienden en familie richtten deze week de ‘Stichting Wielskracht’ op.
Het doel van de stichting is om Evert, maar op den duur ook andere lotgenoten financieel te ondersteunen en zorgverzekeraars ertoe te bewegen om meer therapieën te vergoeden. Op de foto van links naar rechts: Johan Bloemert, Hanneke Tuin, Evert Bloemert, Evelien Bloemert, Jantje Bloemert, notaris Evert Ritsma, Marjanne Deuzeman. Op de foto ontbreekt Fred Klosse.
De naam van de stichting waar Evert Bloemert het boegbeeld van is, is veelzeggend. Kracht heeft alles te maken met de wilskracht die Evert laat zien om zo goed mogelijk te kunnen functioneren, te knokken voor verder herstel en te genieten van zijn gezin. ‘Wiel’ verwijst naar de rolstoel waar de Staphorster van afhankelijk is.
Vanaf zijn navel is hij verlamd. Bloemert, die vrachtwagenchauffeur was, werd geraakt door een stalen frame toen hij media vorig jaar aan het lossen was. Ondanks de ellende die hem overkwam, raakte hij zijn omgeving door zijn positieve instelling en zijn vechtlust. Onlangs vond hij een nieuwe baan.
Speciaal pak: Mollii suit
Zijn oude werk kan Evert niet meer doen en hij heeft veel therapieën nodig. Hij heeft sinds kort een zogeheten Mollii suit. Dit is een wetsuit met daarin elektroden, verspreid over het lichaam. Dit pak geeft gedurende een uur zwakke stroomstootjes af, waarmee de spieren en de zenuwen worden gestimuleerd. Bloemert kan dit pak een uur per dag dragen.
Hij heeft veel baat bij deze suit, doordat de hinderlijke spasmes en de spierspanning in zijn benen minder worden. Onlangs kon hij een van zijn grote tenen bewegen. Die therapieën die erbij horen worden niet allemaal vergoed. Ook het pak wordt niet betaald. De stichting wil bijdragen en zorgen dat het pak vergoed wordt en dat de zorgverzekeraars meer therapieën willen vergoeden.
Filmpje over de Mollii Suit
Moed en wilskracht
Evert knokt door. Hij maakt vorderingen. “Je gaat ‘s ochtends fluitend de deur uit en je komt na een paar maanden in het revalidatiecentrum te hebben gelegen thuis in een rolstoel. Ik ben dankbaar dat ik de wilskracht heb om verder te kunnen. Met hulp van mijn gezin, familie, vrienden en kennissen zijn er nog veel doelen te behalen”.
“Ik heb goede moed. Dat begon al in het ziekenhuis. Daar trof ik een verpleegster die mij zoveel moed inpraatte, dat ik dacht: ik maak er weer wat van en dat doe ik. Ook in het revalidatiecentrum waren ze lief en ze stimuleerden mij om ertegenaan te gaan. Tegen iedereen die in de problemen zit, zou ik willen zeggen: er zijn altijd mogelijkheden om door te gaan.”
Evert doet meer. Hij neemt deel aan een handbike-battle in Oostenrijk en om dat te bereiken zit hij in het handbiketeam van het UMCG Groningen.
Lees ook:
- Bijna drie mille opgehaald voor onderzoek spierziekten
- Spier voor Lier fietst tien mille bij elkaar tegen Duchenne
- Familie Engels steunt de Myotone Dystrofie fietsestafette
