Het project ‘Verhalen schilderen’ is binnen Kaailanden, onderdeel van Zorggroep Noorderboog, in volle gang. Saskia Sloots-van Zwol, kunstenares en werkzaam in de zorg, gaat in gesprek met de bewoners, de familie en de verzorgenden.
Uit de gesprekken komt een onderwerp dat de bewoner op doek wil hebben. Saskia: ‘Dat kan van alles zijn. Een persoon, een huisdier, een boot, een landschap, de Meppeler toren, een vroeger beroep of bezigheid, alles is mogelijk. Het is een bladzijde uit het levensboek van de bewoner op canvas. Er ligt een fotoboek met voorbeelden in de huiskamer.’
‘Schilderen doe je vanuit je gevoel, het geeft rust en ontspanning’
‘Het is belangrijk dat iemand herkent wat er wordt geschilderd. Het is helemaal mooi als er een foto van is. Ik verdeel het beeld in ruitjes, en het te schilderen doek ook. Dat maakt het gemakkelijker. De bewoner en ik gaan samen op avontuur. Als het kan schildert de bewoner met hulp van mij, of we doen het samen. Als de bewoner dat niet kan of wil, schilder ik, maar altijd in de buurt van de bewoner. Soms schildert een familielid mee.’
‘De techniek die ik gebruik is glaceren. Dat wil zeggen dat je in laagjes werkt, meestal drie. Het voordeel is dat je iets gemakkelijk kunt herstellen, je hoeft niet bang te zijn om een fout te maken. Dat maakt dat iemand vrijer is en meer durft. Zo ontdek je vaak dat je veel meer kunt dan je denkt. Daar knap je van op, je wordt actiever.’
Alice van Aalderen, locatiehoofd Kaailanden: ‘Het legt de nadruk op wat je nog kunt. De familie is ook blij en enthousiast. Ze zien dat hun familielid plezier heeft, en het schilderij dat ontstaat is voor hen eveneens waardevol. Het is een mooie manier voor de bewoners om herinneringen op te halen en te delen, mede door deze individuele aandacht worden ze gezien en gehoord in hun persoonlijk levensverhaal.’
Lees ook:
- Allereerste schilderijenveiling Staphorst matig succesvol
- Ina Kuik-Van Dieren hoopt nog lang te mogen schilderen
- Laatste dag expositie Albert Timmerman in het Koetshuus
