Burgemeester ontbijt met kinderen van de Zwijgerschool

Groep 3b/4b van de Willem de Zwijgerschool in Staphorst kwam vanmorgen naar het gemeentehuis om met burgemeester Segers te ontbijten. Om half negen arriveerde de klas onder leiding van de juffen Brand, Van Kesteren-Van Asselt en stagejuf Mulder.

Een van de leerlingen was Nina Troost, dochter van het pas beëdigde raadslid Meilof Troost, namens de ChristenUnie. Zij vroeg of ze straks op de stoel van haar vader mocht zitten. Dat verzoek werd welwillend gehonoreerd. De gemeentebodes hadden de tafel gedekt. Deze zorgden desgewenst ook voor thee en deelden plakken kaas uit. De burgemeester reikte boter, jam en smeerkaas aan. Tussen de twee tafels wisselde een enkele keer wat.

Toen de burgemeester vernam dat het in de meeste gezinnen van deze school gebruikelijk is om na het eten een stukje uit de Bijbel te lezen, volgde hij deze gewoonte. In de raadszaal van Staphorst staat sinds 2004 een exemplaar. Evenals hijzelf vanmorgen thuis gedaan had, las Segers voor uit Psalm 145. Deze voorzag hij tevens kort van commentaar. Het is een alfabet-psalm die kinderen in Israël vroeger uit het hoofd moesten leren, en drie keer per dag opzeggen.

Na het eten namen de kinderen plaats in de raadszaal. Twee leerlingen op de zetels van de wethouders, anderen op die van de 17 raadsleden. De juffen en de overige kinderen zetten zich neer op de publieke ’tribune’. De kinderen kregen uitleg over de gemeenteraad en de raadszaal, naar aanleiding van de vraag: ‘Wie is de baas van Staphorst?’ Koning Willem-Alexander werd genoemd, zijn borstbeeld aangeduid. De burgemeester is  ook niet de baas.

‘De meneer en mevrouw op die stoel?’ Hard gelach. ‘Wie zijn dat? Die helpen de burgemeester een beetje. Hoe heten ze dan? Het antwoord kwam na enig nadenken en wat hulp;  de wethouders. Maar uiteindelijk is de gemeenteraad de baas.

Het gelegenheidsvoorstel om een extra lokaal aan de Willem de Zwijgerschool te bouwen, werd na enige aarzeling met een ruime meerderheid aangenomen. Een klap met de hamer. ‘Het volgende onderwerp… en zo gaat dat…’.

‘Wat heel bijzonder is jongens en meisjes, is (je mag straks vragen stellen) dat hier in Staphorst (dat is niet overal zo in het gemeentehuis) de Bijbel ook staat. ‘Wie is echt de baas? De Heere. En in Staphorst vinden heel veel mensen dat’. De uitleg van de burgemeester over de ketting haakte hier op in.

Sommige kinderen hadden de burgemeester eerder ontmoet. Herinneringen werden opgehaald. Een dochter van de vader die zijn gezin redde, maar zijn handen verbrandde. De herinnering van de overhandiging van de schoolketting aan de burgemeester bij zijn intocht ruim 2 jaar geleden (video).

“Hoeveel knechten heeft u?’ Oftewel het aantal ambtenaren? De burgemeester noemde een getal van 115, maar riep de gemeentebode Yean Weerman-Sok erbij, zij ging uit van toch minimaal 120. Ze kreeg even later een hartelijk applaus voor het verzorgen van het ontbijt.

Bij het verlaten van de raadszaal kregen de kinderen de kans om de ambtsketen van dichtbij te bekijken. In de gang naar de kamer van de burgemeester hangen alle portretten van de respectievelijke burgemeesters van Staphorst. Ebbinge Wubben was de eerste, Alssema de laatste in de galerij.

De schoolketting werd erbij gepakt en het medaillon van de Willem de Zwijgerschool opgezocht. Daarna werd gezocht naar de bewaarplaats van de ambtsketen. Wat vonden de kinderen ervan? Enkele reacties; ‘leuk (5x), bedankt (3x), gezellig (2x), een hele eer, eer, bedankt dat we hier mochten eten, super, eer.’.

Een overhandigd aandenken kreeg een plaats op een kast in zijn werkkamer. Met een handdruk werd afscheid genomen. De inmiddels gearriveerde gemeentesecretaris Rossen keek daarbij belangstellend toe. De gemeentebode gaf de kinderen nog een aandenken mee. Tenslotte de receptioniste: ‘Was het lekker?’.

Lees ook:

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen